Prowadzący: Bartosz Ordelewski
Naszym skarbem może być każdy przedmiot, np.: guzik, stary bilet autobusowy, maszyna do pisania lub szycia, moneta, butelka, mebel, parasol, ubiór, karta pocztowa, dokument, itp. Miejscem poszukiwań: strych, piwnica, garaż, szuflada babci lub domowe archiwum. Sami decydujemy co jest zabytkiem, tworzymy autorskie kolekcje i stajemy się kustoszami Wirtualnego Muzeum.
Organizatorem Wojewódzkiego Konkursu Fotograficznego pt. Mój Zabytek jest Grupa Archeo.
Nagrodzone, wyróżnione i wystawione prace w VI Wojewódzkim Konkursie Fotograficznym pt. Mój Zabytek, maj 2019.
![WYRÓŻNIENIE. Patryk Pawłowski, XI Liceum Ogólnokształcące w Olsztynie. Moja praciocia_1. Moja praciocia Apolonia, rocznik 1928, to nawet dziś niezwykle energiczna i stanowcza osoba. Tak było również dawnej – w młodości mieszkała w Giżycku, tu pracowała, m. in. w Biologicznej Stacji Rybackiej. Z tą pracą związane są prezentowane przeze mnie przedmioty – maszyna do pisania i drewniane liczydło. Na rodzinnych spotkaniach, przedmioty te często stanowią pretekst do rozmowy o życiu, pracy i pasjach. A życie pracioci Apolonii było niezwykłe, jeśli pamiętamy, że znaczna jego część przypadła na okres Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Apolonia zwiedziła bowiem całą Europę, Stany Zjednoczone Ameryki, a z racji swojej religijności współorganizowała wiele pielgrzymek, w których do niedawna jeszcze uczestniczyła. Pielgrzymowanie, podróżowanie – to były i nadal są jej pasje. Ale praca stanowiła także ważną część jej życia. Maszyna do pisania – przedmiot wyprodukowany w latach 70-tych XX w., nieodzownie związany z pracą cioci w administracji Biologicznej Stacji Rybackiej, przypomina mi, ilekroć na niego spojrzę, jak ważna jest praca w życiu człowieka, w budowaniu jego własnej rzeczywistości. Drewniane liczydło – przedmiot najprawdopodobniej z lat 40-tych XX w. , na którym praciocia wykonywała część swojej pracy już od roku 1950. Przedmioty te znajdują się w domu pracioci. Kiedy ciocia przechodziła na emeryturę, mogła ze sobą zabrać liczydło i maszynę, co też zrobiła. Przedmioty te są dla mnie cennymi, gdyż z jednej strony opowiadają historię jej życia, z drugiej – pokazują, jak bardzo zmieniła się technologia. Dziś nie wyobrażamy sobie życia bez laptopa, komputera, kalkulatora, za kilkadziesiąt lat może okazać się, że patrząc na te przedmioty, ludzie będą widzieć tylko ich „pozory i nigdy nie będą w stanie powiedzieć, co one naprawdę [dla nas] znaczą”.](https://palac.olsztyn.eu/wp-content/gallery/moj-zabytek-2019/wyrc3b3c5bcnienie-patryk-pawc582owski-moja-praciocia_1-xi-lo-w-olsztynie-2.jpg "WYRÓŻNIENIE. Patryk Pawłowski, XI Liceum Ogólnokształcące w Olsztynie. Moja praciocia_1. Moja praciocia Apolonia, rocznik 1928, to nawet dziś niezwykle energiczna i stanowcza osoba. Tak było również dawnej – w młodości mieszkała w Giżycku, tu pracowała, m. in. w Biologicznej Stacji Rybackiej. Z tą pracą związane są prezentowane przeze mnie przedmioty – maszyna do pisania i drewniane liczydło. Na rodzinnych spotkaniach, przedmioty te często stanowią pretekst do rozmowy o życiu, pracy i pasjach. A życie pracioci Apolonii było niezwykłe, jeśli pamiętamy, że znaczna jego część przypadła na okres Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Apolonia zwiedziła bowiem całą Europę, Stany Zjednoczone Ameryki, a z racji swojej religijności współorganizowała wiele pielgrzymek, w których do niedawna jeszcze uczestniczyła. Pielgrzymowanie, podróżowanie – to były i nadal są jej pasje. Ale praca stanowiła także ważną część jej życia. Maszyna do pisania – przedmiot wyprodukowany w latach 70-tych XX w., nieodzownie związany z pracą cioci w administracji Biologicznej Stacji Rybackiej, przypomina mi, ilekroć na niego spojrzę, jak ważna jest praca w życiu człowieka, w budowaniu jego własnej rzeczywistości. Drewniane liczydło – przedmiot najprawdopodobniej z lat 40-tych XX w. , na którym praciocia wykonywała część swojej pracy już od roku 1950. Przedmioty te znajdują się w domu pracioci. Kiedy ciocia przechodziła na emeryturę, mogła ze sobą zabrać liczydło i maszynę, co też zrobiła. Przedmioty te są dla mnie cennymi, gdyż z jednej strony opowiadają historię jej życia, z drugiej – pokazują, jak bardzo zmieniła się technologia. Dziś nie wyobrażamy sobie życia bez laptopa, komputera, kalkulatora, za kilkadziesiąt lat może okazać się, że patrząc na te przedmioty, ludzie będą widzieć tylko ich „pozory i nigdy nie będą w stanie powiedzieć, co one naprawdę [dla nas] znaczą”.")
Nagrodzone, wyróżnione i wystawione prace w V Wojewódzkim Konkursie Fotograficznym pt. Mój Zabytek, maj 2018.
Nagrodzone, wyróżnione i wystawione prace w IV Wojewódzkim Konkursie Fotograficznym pt. Mój Zabytek, maj 2017.
Nagrodzone, wyróżnione i wystawione prace w III Wojewódzkim Konkursie Fotograficznym pt. Mój Zabytek, maj 2016.
Nagrodzone, wyróżnione i wystawione prace w II Wojewódzkim Konkursie Fotograficznym pt. Mój Zabytek, maj 2015.
Wyróżnione i wystawione prace w I Wojewódzkim Konkursie Fotograficznym pt. Mój Zabytek, maj 2014.
